Ve Der ki Neyzen Tevfik
Sanmayın sadakatle serdeylerim sanatımı,Ney elimde suyu durmuş kuru musluk gibidir.
Bezm-i meyde süfehanın saza meftun oluşu;
Nazarımda su içen eşeğe ıslık gibidir.
VE DER Kİ NEYZEN TEVFİK
Hicran kucağında tuttuğun sırdaş,
Çağlamış, bulanmış, durulmuş olsun,
Sözüne, sazına güven de yanaş,
Kulağı ezelden burulmuş olsun.
Boş kafa gezdiren seyyahlar gibi
Keşkülünün delik çıkmasın dibi,
Arifden anlasın seçsin garibi,
Hakikat yolunda yorulmuş olsun.
Taban tepmiş olan gam kervanında,
Dostunu konuklar tatlı canında,
Koçlar gibi duran pir meydanında,
Aslanlar yurdunda kurulmuş olsun.
Gel dese de bakma nakes aşına,
Bir fırsat arar da kakar başına,
Dostun namert dehrin mihenk taşına,
Felaket pazarın da vurulmuş olsun.
Duysun aşkın elindeki rebabı,
Okusun alnında çille kitabı,
Neyzen gibi günahının hesabı ,
Mezara girmeden sorulmuş olsun.
